Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009














Η ευτυχία είναι κάτι το υποκειμενικό. Κάτι τόσο δα μικρό, μπορεί να μας κάνει να πετάξουμε στα ουράνια....

Την Δευτέρα λοιπον προστέθηκε στην ζωή μου ενα ακόμη "τσικ¨ ευτυχίας.
Μεσημεράκι χτύπησε το κουδουνι και ο αγαπημενος μου κουριερ (μεταξύ μας, δεν πρόσεξα καν πως ήταν) κρατούσε στα χέρια του αυτο που περιμενα τόοοσο καιρο. Ενα μηχανηματάκι που θα άλλαζε για πάντα τις δημιουργίες μου. Επιτέλους μετα απο τον γύρο του κόσμου σε έναν μήνα (τόσο κράτησε το ταξίδι του καλού μου μηχανήματος) είχα στα χέρια μου το big shot . To ανοιξα με λαχταρα. Πήρα όλο χαρα τον άντρα μου τηλέφωνο. Ημουν τρομερά ενθουσιασμένη. Περνούσαν πολλές εικόνες από το μυαλό μου. Εικόνες δημιουργίας. Και... να..... Μαζί με το μηχάνημα μου έφτιαξα αυτό το βιβλιαράκι ευχων.
Το ροζουλί είναι το χρώμα μου, τα γκλιτερ η χαρά μου και τα γλυκά το ένοχο πάθος μου!!!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου