Παντα ηθελα ενα χωρο δικο μου για το αγαπημενο μου χομπυ. Να μπορω να απλωνω τα χαρτια μου χωρις να ενοχλω κανεναν. Ενα χωρο με τα χρωματα που αγαπω, εναν χωρο που να με εμπνεει και να με ηρεμει.
Οταν ψαχναμε για το νεο μας σπιτι, παντα ειχα στο πισω μερος του μυαλου μου να μπορω να διαμορφωσω ενα δωματιο ακριβως οπως τον ηθελα.
Ιδου λοιπον ο δικος μου χωρος εμπνευσης. Δυστυχως ακομη δεν τον εχω ευχαριστηθει. Ομως, μονο που μπαινω μεσα, οταν εχω χρονο, νιωθω μια αγαλιαση, μια ηρεμια στην ψυχη μου.....
